انواع پین دندان به عنوان یک ستون مستحکم، نقش مهمی در حفظ و تقویت دندان هایی دارد که بخش عمده ای از ساختار آن ها از بین رفته است. استفاده از انواع پین دندان احتمال شکستگی را کاهش داده و فشار وارد بر ناحیه تاج را به حداقل می رساند.
زمانی که بخش قابل توجهی از عاج دندان بر اثر پوسیدگی یا شکستگی از بین رفته اما ریشه همچنان سالم باقی مانده باشد، از پین ها استفاده می شود. برای تهیه این ابزار دندانپزشکی می‌توانید از محصولات متنوع موجود در وب سایت یسنا دنت بازدید کنید.
باید توجه داشت که دندانی که بیشتر یا تمام عاج خود را از دست داده است، تنها با پرکردن و ترمیم بخش‌های تخریب‌شده نمی تواند ساختار و استحکام لازم را به دست آورد. چنین دندانی به احتمال زیاد تحت فشار ناشی از جویدن، به‌ویژه غذاهای سخت، شکسته می‌شود.
جالب است بدانید علاوه بر پین‌ها، ابزار دیگری به نام پست نیز وجود دارد که برای تقویت پرکردگی ها و روکش ها مورد استفاده قرار می گیرد. این ابزار زمانی به کار می‌رود که بخش قابل‌توجهی از دندان به دلیل پوسیدگی یا آسیب‌دیدگی از بین رفته باشد. بسته به نظر دندانپزشک، ممکن است از هر دو ابزار، یعنی پین و پست، برای یک دندان استفاده شود.
در ادامه این مطلب، به بررسی تفاوت‌های میان انواع پین دندان و پست، مزایا و معایب آن ها و موارد دیگر خواهیم پرداخت. پیشنهاد می‌کنیم تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
پین دندان چیست؟
پین دندان، میله ای فلزی با ساختاری پیچ مانند است که برای تقویت و بازسازی تاج دندان‌هایی که به شدت آسیب دیده‌اند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر تجربه درمان‌های دندانپزشکی را داشته باشید، شاید دندانپزشک شما به این نکته اشاره کرده باشد که برای افزایش مقاومت و استحکام دندانتان از پین استفاده کرده است.
پس از قرار دادن انواع پین دندان در داخل دندان پوسیده، تاج دندان باید با موادی مناسب مانند آمالگام، گلاس آینومر تقویت‌شده یا کامپوزیت بازسازی و ترمیم شود. همچنین ممکن است با نظر دندانپزشک، دندان بازسازی‌شده نیاز به درمان تکمیلی با روکش داشته باشد. این اقدام برای پیشگیری از شکستگی دندان در بلندمدت ضروری است و به افزایش دوام و عملکرد دندان کمک می‌کند.
عمر پین دندان
تعیین عمر دقیق پین دندانپزشکی به‌طور قطعی امکان‌پذیر نیست، اما به‌طور کلی، با رعایت اصول بهداشت دهان و دندان و مسواک زدن صحیح، پین‌های دندانی فلزی می توانند عمری مادام العمر داشته باشند. با این حال، روکش یا مواد ترمیمی که روی پین قرار می‌گیرند، معمولاً دوام همیشگی ندارند و ممکن است پس از ۱۰ تا ۱۵ سال، به دلیل عواملی مانند ساییدگی یا فرسودگی، نیاز به تعویض پیدا کنند.
مضرات پین دندان
یکی از مهم‌ترین عوارض استفاده از انواع پین دندان، قرارگیری نادرست آن در محل موردنظر دندانپزشک است. انواع پین دندان ممکن است به دو ناحیه‌ای که ایده آل نیستند نفوذ کند:
- محفظه پالپ و ناحیه نزدیک عصب: در چنین مواردی، هدف دندانپزشک قرار دادن انواع پین دندان در تاج دندان است، اما به‌طور ناخواسته، انواع پین دندان وارد کانال ریشه‌ای می‌شود که هنوز عصب‌کشی نشده است. این وضعیت می‌تواند عوارض جدی را به دنبال داشته باشد.
- خارج شدن از کنار دندان: در این حالت، انواع پین دندان ممکن است به کانال ریشه یا پالپ آسیب رسانده و عوارض بیشتری ایجاد کند.
علاوه بر این، افزایش تنش در ناحیه قرارگیری پین نیز از دیگر عوارض آن است. این تنش می‌تواند احتمال شکستگی دندان را در همان ناحیه بالا ببرد. اگرچه انواع پین دندان ها که گاهی به‌عنوان نگهدارنده‌های دندانی شناخته می‌شوند، به تقویت ساختار دندان و مواد پرکننده کمک می‌کنند، اما می‌توانند به‌عنوان یک نقطه ضعف در ترمیم نیز عمل کنند. در صورت شکستگی دندان ناشی از پین، اغلب نیاز به کشیدن دندان خواهد بود.
| برای خرید پین داخل عاج edenta Tri-Jet کلیک کنید. |  |
شایان ذکر است که این عارضه‌ها معمولاً به نصب غیرصحیح انواع پین دندان مرتبط هستند. همچنین باید اطمینان حاصل شود که ریشه دندان کوتاه یا باریک نباشد، زیرا در چنین شرایطی احتمال آسیب به کانال ریشه وجود دارد. انتخاب دقیق محل و نحوه قرارگیری پین توسط دندانپزشک از اهمیت بالایی برخوردار است.
انواع پین دندان
پین های دندانپزشکی از جمله تجهیزاتی هستند که در درمان و ترمیم پوسیدگی های دندانی مورد استفاده قرار می‌گیرند و نقش مهمی در افزایش استحکام تاج دندان ایفا می‌کنند.
در بازار، دو نوع پین دندانپزشکی موجود است که هر یک دارای مزایا و کاربردهای خاص خود هستند. با کسب اطلاعات بیشتر درباره انواع پین دندان، می‌توانید در خرید و انتخاب مناسب‌ترین گزینه عملکرد بهتری داشته باشید.
پین داخل عاج دندان
اولین نوع پین دندانپزشکی، پین داخل عاج دندان است که برای دندان‌هایی استفاده می‌شود که عصب‌کشی نشده‌اند اما بخشی از تاج آن‌ها شکسته است. این پین‌ها معمولاً 3 میلی‌متر طول و 0.4 میلی‌متر قطر دارند. در زمان کارگذاری پین داخل عاج، دقت بالایی الزامی است؛ زیرا جاگذاری نادرست می‌تواند به بافت زنده و پالپ دندان آسیب برساند. این نوع پین‌ها معمولاً برای دندان‌های جلویی مناسب نیستند و پس از قرار گرفتن در عاج، نیازی به استفاده از سمان یا چسب ندارند.
پین داخل کانال دندان
برای ترمیم دندان‌هایی که عصب‌کشی شده‌اند، از پین داخل کانال دندان استفاده می‌شود. برخلاف پین‌های داخل عاج، این پین‌ها پس از قرارگیری نیاز به تثبیت با چسب و سمان دارند تا به درستی در کانال دندان جای بگیرند. این نوع پین‌ها در سایزهای متنوعی عرضه می‌شوند که متناسب با قطر و طول کانال ریشه دندان انتخاب می‌شوند. استفاده از پین مناسب، علاوه بر تأمین استحکام لازم، از ترک‌خوردگی یا شکستگی ریشه دندان نیز جلوگیری می‌کند.
تفاوت ایمپلنت با پین دندان
حال قصد داریم تفاوت میان پین دندان و ایمپلنت را بررسی کنیم. ایمپلنت دندانی از چند بخش تشکیل شده که اولین قسمت آن، ریشه مصنوعی، باید در استخوان فک قرار گیرد. جنس این پایه که به عنوان پین ایمپلنت نیز شناخته می‌شود، از تیتانیوم است. آزمایش‌های مختلف نشان داده‌اند که تیتانیوم تنها فلزی است که بدن انسان به آن واکنش منفی نشان نمی‌دهد.
برای اتصال پایه ایمپلنت به استخوان فک، پس از قرار دادن آن، باید مدتی صبر کرد. این زمان بسته به نوع دندان و شرایط بیمار می‌تواند 3 تا 5 ماه به طول بینجامد. پس از این مرحله، فرآیندهای دیگر آغاز می‌شود که بسته به وضعیت بیمار ممکن است چند ماه ادامه داشته باشد. در نهایت، یک روکش روی ایمپلنت قرار می‌گیرد.
لازم به ذکر است که ارزان‌ترین انواع ایمپلنت‌ها، از جمله مدل‌های چینی، به دلیل دوام پایین، توصیه نمی‌شوند. در مقابل، ایمپلنت‌های سوئیسی و آلمانی از کیفیت و ماندگاری بیشتری برخوردارند. از آنجا که جایگزینی دندان با روش ایمپلنت مستلزم طی مراحل و هزینه‌های قابل‌توجهی است، بهتر است از باکیفیت‌ترین و بادوام‌ترین نوع آن استفاده شود تا نتیجه‌ای رضایت‌بخش و ماندگار حاصل گردد.
در چه شرایطی از پین دندان استفاده می‌شود؟
دندانپزشکان در شرایط خاصی از انواع پین دندان برای ترمیم و تقویت دندان‌های آسیب‌دیده استفاده می‌کنند. اگر ساختار دندان شما به اندازه‌ای تخریب شده باشد که روش‌های متداول مانند پر کردن ساده مؤثر نباشد، احتمالاً به پین دندان نیاز خواهید داشت. موارد اصلی که استفاده از پین دندان ضروری می‌شود شامل موارد زیر است:
- پوسیدگی‌های گسترده: زمانی که بخش بزرگی از تاج دندان به دلیل پوسیدگی از بین رفته باشد.
- شکستگی‌های شدید: دندان‌هایی که بر اثر ضربه ترک خورده یا شکسته‌اند.
- حمایت از تاج یا روکش: هنگامی که دندان به قدری آسیب‌دیده است که بدون استفاده از پین، روکش یا تاج نمی‌تواند به‌طور مؤثر تثبیت شود.
اما یکی از سوالات رایج این است که: آیا پین دندان می‌تواند جایگزین ایمپلنت شود؟
پاسخ منفی است. پین دندان تنها به منظور حمایت از ساختار باقی مانده دندان استفاده می‌شود و هیچ ارتباط مستقیمی با ریشه دندان ندارد. مشاهده تصاویر پین دندان نیز می‌تواند به درک بهتر عملکرد و ماهیت این ابزار کمک کند.
| برای خرید پین داخل عاج تری جت NTI TRI JET کلیک کنید. |  |
آیا پین دندان درد دارد؟
انواع پین دندان به‌خودی‌خود باعث ایجاد درد در دندان نمی‌شود، زیرا انواع پین دندان در حدود ۰.۵ میلی‌متر در ساختار عاج دندان که فاقد عصب است قرار می‌گیرند. با این حال، در صورتی که پین به عصب دندان برخورد کرده و آن را آسیب بزند، ممکن است درد ایجاد شود.
همان‌طور که می‌دانید، عصب دندان در محفظه‌ای به نام پالپ قرار دارد که از بافت همبند تشکیل شده است. هرگونه آسیب به عصب، در واقع به معنای آسیب‌دیدگی پالپ است. جالب است بدانید که در صورت آسیب‌دیدگی پالپ، این بافت زنده به‌مرور زمان عفونی شده و اعصاب آن در اثر عفونت از بین می‌روند. این عفونت، عامل اصلی رسیدن آسیب به عصب دندان و نابودی آن است.
اگر هنگام کارگذاری پین، دندان‌درد احساس کردید، احتمال دارد که پین به داخل پالپ نفوذ کرده و به عصب دندان آسیب زده باشد. در چنین شرایطی، احتمالاً در آینده نیاز به عصب‌کشی خواهید داشت. علاوه بر این، به دلیل ماهیت سخت و شکننده عاج دندان، هرگونه ضربه به آن ممکن است به شکستگی این ساختار یکپارچه و در نهایت شکستن دندان منجر شود.
شکستگی دندان در ناحیه ریشه، به دلیل نزدیکی به اعصاب، معمولاً باعث درد شدید می‌شود و در بسیاری از موارد، ممکن است نیاز به کشیدن دندان باشد. امروزه، به دلیل این چالش‌ها و عوارض، استفاده از پین‌های دندانی در بسیاری از کشورهای جهان منسوخ شده است. با این حال، متأسفانه این روش هنوز در کشور ما برای اصلاح ساختار عاج تخریب‌شده به کار گرفته می‌شود.