پست و کور دندان، یک میله فلزی است که در داخل کانال ریشه ی دندان قرار داده می شود. این روش معمولاً زمانی استفاده می شود که دندان به حدی ضعیف شده که دیگر با ابزار های معمول دندانپزشکی قابل ترمیم نباشد و نیاز به تقویت بیشتری داشته باشد.
به طور کلی، اگر مقدار قابل توجهی از ساختار دندان باقی مانده باشد، بهترین گزینه برای ترمیم آن دندان، پر کردن دندان می باشد. اما در مواردی که بخش باقی مانده دندان خیلی ناچیز باشد، پر کردن ممکن است نه تنها کمکی نکند، بلکه دوام دندان را کاهش داده و احتمال شکستگی آن را افزایش دهد.
به همین دلیل، در چنین شرایطی استفاده از روکش و پست و کور دندان به عنوان مناسب ترین راهکار توصیه می شود. انواع پست های دندانپزشکی در دو نوع مختلف موجود هستند. نوع اول، پستهای سفارشی هستند که در آزمایشگاه ساخته میشوند. در این روش، ابتدا از کانال ریشه قالبگیری میشود و سپس پستی دقیقاً متناسب با کانال ریشهی بیمار طراحی و ساخته میشود.
نوع دوم، پستهای از پیش ساخته شده هستند که در اندازهها و شکلهای متنوعی موجود بوده و بلافاصله در کانال ریشه قرار میگیرند. هر دو نوع پست میتوانند از جنس فولاد ضد زنگ یا فیبر کربن تولید شوند. برای خرید انواع پست دندان، میتوانید از محصولات موجود در سایت یسنا دنت دیدن کنید.
پست دندان چیست؟
پست و کور دندان (Dental Post) یک پایه کوچک و استوانه ای می باشد که در داخل ریشه دندان قرار می گیرد و نقش یک تکیه گاه بسیار محکم را برای روکش دندان را ایفا میکند. هنگامی که بخش قابل توجهی از دندان به دلیل پوسیدگی، شکستگی یا درمانهای دندانپزشکی از بین رفته باشد، استفاده از انواع پست دندان به منظور حفظ ساختار باقیمانده و جلوگیری از شکستگیهای بیشتر ضروری می باشد.
این پایه کوچک استحکام دندان را افزایش داده و باعث میشود که روکش دندان بهطور مؤثر بر روی آن قرار گیرد، به طوری که عملکرد و زیبایی دندان به طور کامل بازگردانده شود. در حقیقت، پست و کور دندان مانند یک فونداسیون است که برای ایجاد یک ساختمان مستحکم و بادوام به کار میرود.
پست و کور دندان چیست؟
همانطور که پیشتر اشاره شد، زمانی که ساختار دندان به شدت آسیب دیده باشد و امکان ترمیم آن با روشهای معمول وجود نداشته باشد، دندانپزشکان از تکنیک پست و کور دندان بهره میگیرند. این نوع ترمیم شامل دو بخش مجزا است:
- پست دندان: پست دندان، میلهای کوچک از جنس فلز است که در داخل کانال ریشه قرار داده میشود و سر آن حدود ۲ میلیمتر از سطح دندان بیرون میزند. این پست به عنوان یک پایه محکم عمل کرده و وظیفه نگهداری روکش و محافظت از بخشهای باقیمانده دندان را بر عهده دارد.
- کور: کور، روشی ترمیمی است که با استفاده از مواد پرکنندهای مانند کامپوزیت یا آمالگام، ساختار آسیبدیده دندان را بازسازی میکند تا دندان برای قرارگیری روکش آماده شود. این مواد نهتنها به ثابت ماندن روکش دندان کمک میکنند، بلکه طول عمر پست و کور را نیز افزایش میدهند. در صورت عدم استفاده از کور برای تثبیت روکش، ممکن است با کوچکترین ضربه، بهویژه از ناحیه کناری دندان، روکش از جای خود جدا شود. در حقیقت، وظیفه اصلی پست و کور دندان، حفظ و پشتیبانی از روکش دندان است.
پست و روکش یعنی چه؟
زمانی که بخش قابل توجهی از ساختار دندان از بین رفته باشد، استفاده از پست و کور دندان میتواند به حفظ تاج و روکش دندان کمک کند. روکشهای دندانی بر روی دندان قرار میگیرند تا از آن در برابر آسیبهای بیشتر یا عفونت محافظت کنند. پست و روکش، ترکیبی از یک میله (پست) که تا داخل کانال ریشه دندان امتداد دارد و یک روکش دندان است.
علاوه بر این دو، عنصر دیگری به نام “کور” نیز وجود دارد که ممکن است هنگام دریافت صورتحساب دندانپزشکی با آن مواجه شوید. این سه عنصر به طور معمول در چنین ترمیم هایی بهکار میروند، اما گاهی اوقات کور بهصورت سفارشی طراحی شده و پیش از این به آن اشاره شد، و در برخی موارد، بر روی مدلهای از پیش ساخته شده و مواد پرکننده استفاده میشود.
روش دوم امروزه بسیار رایجتر از روش اول است. انواع پست دندان همیشه نیاز به یک کانال ریشه دارند، زیرا باید به عمق دندان نفوذ کرده و پشتیبانی محکمی برای اتصال کور فراهم کند. همچنین، یک روکش تنها در صورتی میتواند در برابر نیروهای مختلف طی سالهای آینده مقاوم بماند که کور مستحکمی در زیر آن قرار داشته باشد.
برای خرید پین داخل عاج edenta Tri-Jet کلیک کنید. |
مراحل پست و روکش دندان
فرآیند نصب پست و روکش دندان شامل چندین مرحله است:
- عصبکشی و آمادهسازی ریشه: ابتدا دندانپزشک دندان را عصبکشی کرده و کانال ریشه را پر میکند.
- ایجاد فضای قرارگیری پست: سپس بخشی از پرکردگی کانال ریشه حذف شده و سوراخی برای قرار دادن پست و کور دندان ایجاد میشود.
- انتخاب و نصب پست دندان: پس از انتخاب نوع پست (فلزی، سرامیکی، پیشساخته یا ریختگی)، دندانپزشک آن را در سوراخ قرار داده و با یک چسب خاص محکم میکند. این پست میتواند تا عمق کانال ریشه امتداد یابد تا پشتیبانی لازم برای نصب روکش را فراهم کند.
- بازسازی تاج دندان (Core Build-up): در این مرحله، دندانپزشک با استفاده از مواد ترمیمی مانند کامپوزیت یا آمالگام، قسمتهای از دست رفته تاج دندان را بازسازی میکند. این قسمت که به آن کور یا بیلداپ گفته میشود، جایگزین تمامی نسج تاجی از دست رفته شده و دندان را برای نصب روکش آماده میسازد.
- نصب روکش نهایی: در آخرین مرحله، دندانپزشک روکش دندانی را بر روی پست و کور دندان قرار داده و با یک چسب مخصوص آن را محکم میکند. این روکش میتواند از جنسهای مختلفی مانند سرامیک، پرسلن، زیرکونیا یا فلز ساخته شود.
این مراحل نصب پست و روکش به دندان استحکام و زیبایی لازم را باز می گرداند و مانع از آسیب های بیشتر به ساختار دندان می شود.
جنس پست دندان از چیست؟
پستها، میلههایی از جنس فلزاتی مانند تیتانیوم، استیل یا آلیاژهای ریختگی هستند که در داخل کانال ریشه دندان قرار داده میشوند و با یک چسب مخصوص به آن متصل میشوند تا تاج دندان را بر روی آن بازسازی کنند. اما امروزه، بیشتر از پست های غیر فلزی برای درمان استفاده میشود.
پست های دندانی غیر فلزی از انعطاف پذیری بالایی برخوردارند و در برابر فشارهای وارد بر دندان مقاومت بیشتری نشان میدهند، که به محافظت از ریشه دندان در برابر شکستگی کمک میکند. این نوع پست ها به دلیل رنگ شفاف تر و سفید تر خود، از نظر زیبایی نسبت به نوع فلزی برتری دارند. با این حال، نصب پست های غیر فلزی نیازمند دقت بالایی است، در حالی که پست های فلزی از استحکام بیشتری برخوردار بوده و نصب آنها سادهتر است.
انواع پست و روکش دندان
پست و کور دندان به روشهای مختلفی انجام میشود که بر اساس نوع میله و مواد ترمیمی به کار رفته، دستهبندی میگردند:
- پست و کور ریختگی
- پست فایبرگلاس با کور کامپوزیتی
- پست تیتانیومی با کور کامپوزیتی
- پست استنلس استیل با کور کامپوزیتی
- پست و کور نوع ریختگی
- پست فایبرگلاس و کور کامپوزیتی
این روشهای پست و کور دندان با توجه به نیاز بیمار و شرایط دندان انتخاب میشوند.
پست دندان بهتر است یا ایمپلنت ؟
پاسخ قطعی به این سوال امکانپذیر نیست، زیرا انتخاب روشهای دندانپزشکی بستگی به شرایط بیمار و بودجه درمان دارد. به عنوان مثال: در روش پست و کور دندان، ابتدا دندانپزشک متخصص عفونت موجود در ریشه را از بین میبرد و سپس دندان را ترمیم میکند. در این روش، هدف اصلی حفظ حداکثری دندان طبیعی است. اما برای استفاده از روش ایمپلنت، لازم است که دندان به طور کامل از دست رفته باشد.
طول عمر ایمپلنت معمولاً حدود ۲۰ سال است، در حالی که پستها به طور میانگین ۱۳ سال دوام دارند. با این حال، بسیاری از افراد ترجیح میدهند دندان طبیعی خود را حفظ کنند، چرا که این گزینه علاوه بر کاهش هزینهها، زمان درمان کوتاهتری نیز دارد. بنابراین، در مقایسه بین پست و کور دندان و ایمپلنت، انتخاب روش مناسب به سازگاری آن با شرایط فرد بستگی دارد.
کاربرد پست دندان چیست؟
- حفظ روکش دندان: زمانی که بخش زیادی از تاج دندان از بین رفته باشد، ترمیم دندان با روشهای معمول مانند پرکردن دیگر امکانپذیر نیست. در این شرایط، دندانپزشک با قرار دادن پست در ریشه، یک پایه مستحکم ایجاد میکند تا روکش دندان بر روی آن نصب شود.
- افزایش استحکام دندان ضعیف: حتی اگر بخش زیادی از تاج دندان سالم باشد، ممکن است ساختار داخلی دندان به دلیل پوسیدگی یا عوامل دیگر ضعیف شده باشد. در این حالت، استفاده از پست و کور دندان میتواند به افزایش استحکام کلی دندان کمک کرده و از شکستگی آن جلوگیری کند.
- بازسازی دندان عصبکشی شده: پس از عصب کشی، دندان ها معمولاً خشک و شکننده می شوند. استفاده از پست و کور دندان در این دندانها میتواند به تقویت آن ها و جلوگیری از شکستگیشان کمک کند.